Voor Monique Westenberg blijft 12 december een dag met een bijzondere betekenis, ondanks het verdriet dat eraan verbonden is. Op deze datum werd haar geliefde hond Dunya geboren, die in 2018 op 14-jarige leeftijd overleed. Monique nam destijds het moeilijke besluit om Dunya te laten inslapen vanwege een hersentumor en spieruitval.

Een dierbare herinnering

Op Instagram deelt Monique een emotioneel eerbetoon aan haar trouwe viervoeter. In haar Story schrijft ze: “12-12, de dag waarop deze prachtige ziel werd geboren. Dankzij haar mocht ik 14 jaar onvoorwaardelijke liefde ervaren. 12-12 blijft voor mij altijd een bijzondere datum. Ik weet zeker dat ze nog steeds bij me is!” Ze voegt een ontroerende foto van Dunya toe, als een ode aan de hond die jarenlang haar steun en toeverlaat was.

Verwerking door creativiteit

Dunya’s overlijden raakte Monique diep, maar ze besloot haar verdriet om te zetten in iets waardevols. In 2019 publiceerde ze een kinderboek over haar geliefde hond. Het boek, geïllustreerd met prachtige tekeningen, vertelt het verhaal van haar leven met Dunya en helpt kinderen om afscheid en verlies te begrijpen.

“Ik wilde mijn verdriet verwerken door het te delen,” schreef Monique destijds op Instagram. “Ons verhaal, onze herinneringen samen, vastgelegd op papier. Hoe leg je aan een kind uit dat een huisdier oud of ziek wordt? Of dat het naar de hemel gaat? En hoe maak je duidelijk dat een huisdier familie is, iets waar je goed voor moet zorgen?”

Dunya’s nalatenschap

Voor Monique blijft Dunya voortleven in haar hart en herinneringen. Het kinderboek is haar manier om Dunya’s verhaal door te geven aan kinderen, zodat zij leren hoe waardevol een huisdier kan zijn. “Dunya was mijn meisje, mijn alles. Ze verdient het om door te leven in de hartjes van kinderen,” aldus Monique.

Een dag van reflectie

Hoewel het gemis blijft, ziet Monique 12 december als een dag om te reflecteren en de liefde voor haar trouwe viervoeter te vieren. Met haar woorden en het kinderboek houdt ze Dunya’s herinnering levend, zodat de bijzondere band die ze hadden nooit vergeten wordt.

Bron: