Pesten kan soms een groepsfenomeen zijn, waarbij jongeren zich gesterkt voelen door de aanwezigheid van anderen. Het groepsgevoel kan een krachtige drijfveer zijn, en als iemand begint met pesten, volgen anderen vaak uit angst om zelf buiten de groep te vallen of uit de wens om erbij te horen. Wat deze groepsdynamiek doet, is dat het een gevoel van anonimiteit en gedeelde verantwoordelijkheid creëert, waardoor individuele pestkoppen zich misschien minder verantwoordelijk voelen voor hun acties. Het is alsof de groepsidentiteit de persoonlijke ethiek overstemt.
Echter, wat veel pestkoppen niet altijd verwachten, is dat slachtoffers uiteindelijk voor zichzelf opkomen. Ze kunnen bijvoorbeeld hun eigen groep vinden, zich uitspreken tegen het pesten of anderen op hun gedrag aanspreken. Sommige slachtoffers kunnen een kracht en moed ontwikkelen die pestkoppen nooit zagen aankomen. Dit kan tot een schok leiden, omdat het de dynamiek van macht en intimidatie in de groep verandert.
Echter kan het soms wel eens heel lelijk uitpakken voor de pestkoppen als ze het voor zichzelf opnemen.
