In Katwijk en Leiden kende iedereen hem, en tegelijkertijd kende niemand hem écht. Als de Leidse Elvis stond hij bekend, haast niemand wist zijn echte naam. Kees Groeneveld was een stadsfiguur met een zwartgeverfde rockkuif en op cowboylaarzen.
Ook Barry Honsbeek van Attent Uitvaartzorg kende hem. „Van zien. Hij was altijd onderweg op de fiets van zijn woonplaats Katwijk naar zijn geboorteplaats Leiden, waar hij door de binnenstad rondliep. Rusteloos, het was alsof hij op de loop was voor zichzelf. Op de dansvloer was hij vroeger een flitsende verschijning. Breed, beresterk, 1.90 meter lang.”
„Hij was erg op zichzelf maar hield er ook van in het middelpunt van de belangstelling te staan. Beslist geen kwaaie gozer. Er was een periode dat hij veel dronk. Jongeren hadden toen een lied gemaakt over de Katwijkse Wolverine, zoals hij ook wel werd genoemd, naar die fictieve superheld. De streek was woest omdat het kwetsend was voor die breekbare, vriendelijke reus.”
Nico Dijkshoorn
Ook de Leidse schrijver/dichter Nico Dijkshoorn zag Kees regelmatig rondstruinen. „Het fijne was dat hij zich gedroeg als een echte Elvis. Ongenaakbaar. Het kwam niet in je op om hem te vragen welke gel hij gebruikte. Wat ik erg aantrekkelijk vond was dat hij er uitzag als iemand die helaas 46e was geworden in de Nationale Elvis Lookalike Contest. Geen fancy pak met een wapperende cape, maar een bij elkaar gerommelde garderobe. Wel altijd knoopjes open tot de navel. Ik vind het jammer dat hij is overleden. Leiden en Katwijk moeten het nu, qua paradijsvogels, doen met iemand die zijn snor twaalf jaar heeft laten groeien. Een beetje armoedig na The King.”
In de dood liet Attent Uitvaartzorg hem in zijn waarde, vertelt Barry Honsbeek. „Flinke dot vet in zijn kuif, zijn gezicht met zelfbruiner ingesmeerd. In de rouwauto draaiden we Suspicious Minds en toen hij wegreed verscheen er een regenboog aan de hemel. Adembenemend. Zonder nabestaanden was het eigenlijk geen uitvaart. Vrienden had hij niet, en hij zei altijd dat hij geen familie had.”
Dat lag wat anders. „Hij had acht zussen en twee broers”, vertelt broer Jaap Groeneveld. „Ik schrok van zijn overlijdensbericht, we hadden al lang geen contact meer. Door zijn levenswijze waren we uit elkaar gegroeid, maar de liefde bleef. Hij was een buitenbeentje, een flierefluiter, een paradijsvogel.”
Motown
„Hij was de op één-na-jongste, ik de jongste. In onze jeugd gingen we samen uit. Eerst uren voor de spiegel dan naar de disco. Motown-tijd was het, aan Elvis dacht hij toen nog niet. De meisjes zagen die verzorgde, fitness-gespierde jongen wel zitten.”
„Rond zijn dertiende kapte hij met school. Eigenzinnige Kees was nam niks aan van een ander. Hij had wat baantjes, maar omdat hij geen gezag accepteerde werkte dat niet, en zo belandde hij in een uitkering. ”
Hij bleef thuis wonen. „Onze moeder verzorgde hem helemaal, natje en droogje, de was. Toen zij op zijn veertigste overleed, werd het zwaar voor hem. En ja, hoeveel is er nodig om aan de drank te gaan? Hij sliep op straat, onder de brug. Later vond hij onderdak bij een bekende.”
Zijn Elvis-imago kreeg hij op straat, vertelt broer Jaap. „Toen meerde mensen opmerkten dat hij op Presley leek, streelde dat zijn ijdelheid. Hij verfde zijn grijze lokken zwart, ging onder de zonnebank, maar omdat hij dacht dat dat schadelijk was, greep hij daarna naar de zelf-tanner.”
De reïncarnatie van Elvis
Kees zei dat hij de reïncarnatie van Elvis was en begon te zingen als Presley en. Regio-tv filmde hem, hij kwam op TikTok. „Iedereen had een zwak voor hem. Op anderen maakte hij niet de indruk eenzaam te zijn. Ik denk dat hij dat wel was, maar hij was te trots om zich te laten kennen. Kees was zoekende, hij heeft het nooit gevonden. Hij was altijd bang om te sterven, ik ben blij dat het een ongemerkte dood was.”
De reïncarnatie van Elvis has left the building.
Barry Honsbeek: „Op 64-jarige leeftijd is hij in zijn slaap overleden. Op 15 augustus, een dag voor de sterfdatum van Elvis Presley. De King-zelf is hem komen halen.”