Het arme hondje Snoetje werd in juni vorig jaar naar een pension gebracht. Daar zit ze nu nog steeds, want het baasje van het diertje weigert haar op te komen halen. De vrouw verzint de meest vreemde excuses om zogenaamd niet te kunnen komen.
Honden naar pension gebracht
Al zeven maanden zit de hond in het pension. Daar werd ze op 14 juni samen met een labradorpup van vijf maanden oud gebracht. Volgens het baasje zou het maar voor een week zijn, omdat ze naar eigen zeggen moest verbouwen. Na een week kwam de vrouw terug.
Ze nam de labrador weer mee, die zou dezelfde dag gecastreerd worden. Ze beloofde om Snoetje twee dagen later weer te komen ophalen. Alleen gebeurde dat tot op de dag van vandaag niet. Pensionhouder Piet Tonies, al 42 jaar de uitbater van dierenhotel Jaonenhoef, snapt er niets van.
Snoetje zit al zes maanden in een pension, eigenaar verzint alles om niet te komen
Telkens een ander excuus
Tonies kan niet begrijpen dat mensen zo met dieren omgaan. ”Het was niet dat ze niet kon zorgen voor het dier, want voor haar labradorpup was er wel ruimte in haar hart.”
Piet heeft er alles aan gedaan om in contact te komen met het baasje. ”Als ik belde nam ze de telefoon niet op, ze liet niets meer van zich horen.” Na talloze pogingen krijgt hij de vrouw eindelijk te pakken, maar die verzint telkens iets anders om haar hond niet op te komen halen.
”Eerst was het de verbouwing, toen zou haar vader 0verleden zijn. De laatste keer was het weer geld. Ze heeft elke keer een verhaal.”
Rekening
Want zeven maanden in een pension? Tsja, dat kost geld. De rekening bedraagt inmiddels al tweeduizend euro. ”Ze mailde dat ze geld had geleend om te kunnen betalen. Dat is mooi, maar er staat niks op mijn bankrekening”, aldus de verdrietige Piet.
Snoetje zit al zes maanden in een pension, eigenaar verzint alles om niet te komen
Hij heeft meermaals aangeboden om Snoetje te herplaatsen, maar daar weigert de vrouw aan mee te werken. ”Ze zegt dat ze dan niet weet waar Snoetje terechtkomt.”
In de tussentijd is de vrouw in zeven maanden tijd niet een keer komen komen. ”Ze is die labradorpup komen halen, maar heeft nooit meer naar Snoetje omgekeken.”
De pensionhouder moet blijven voldoen aan de wens van klant om de hond daar te houden. ”Pas na een jaar mag ik er iets mee. Tot 14 juni moet ik haar houden.”
Geen leven
Snoetje is ondertussen heel bang. Ze is iets ouder dan twee en zit al zeven maanden in een hok. ”Dat is toch geen leven?” Als hij haar een lijntje omdoet, wil ze wel. ”Dan maakt ze contact, dan wil ze spelen.” De vraag is echter wanneer er eindelijk met Snoetje gespeeld gaat worden…
