Dit heftige nieuws besluit de actrice destijds alleen met een kleine kring te delen. En daar had Isa ook zo haar redenen voor. Ze wilde namelijk niet dat ‘half Nederland er meteen van alles van zou vinden’. In een interview met VROUW Magazine vertelt ze meer over de tijd rondom haar diagnose.
Knobbeltje ontdekt
In 2021 ontdekt Isa een knobbeltje in haar borst, maar denkt er in eerste instantie niet veel van. Toch besluit ze – als ze bij het weerzien van een vriendin geconfronteerd wordt met de ziekte – naar de huisarts te gaan. Die verwijst haar door naar het ziekenhuis.
Relativeren
‘Ik stond daar een beetje dubbel in’, vertelt Isa tijdens het gesprek met VROUW Magazine. ‘Ik kon niet geloven dat ik daarheen moest en probeerde het te relativeren. Borstkanker komt helemaal niet voor bij mij in de familie. Maar aan de andere kant schoot ook meteen door mijn hoofd: wat als ik doodga? Dan hebben mijn kinderen helemaal geen ouders meer!’
‘Heel circus’
In het ziekenhuis worden er allerlei tests gedaan en dan blijkt dat Isa inderdaad borstkanker heeft. Volgens de actrice begon toen ‘het hele circus’. Zo krijgt ze een borstbesparende operatie die de tumor verwijdert, vijftien bestralingen en het dringende advies om hormonen te slikken. ‘Daar zit ik in totaal vijf jaar aan vast. Dat wilde ik eigenlijk niet, maar dat werd wel dringend geadviseerd.’
Onherkenbaar
Tijdens haar bezoeken aan het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis werd nooit uitgelekt dat Isa daar ook rondliep. Dat is voor Hoes best bijzonder, aangezien ze zichzelf ook niet per se onherkenbaar maakte. Om niet als ‘zielig’ en ‘aanstellerig’ beschouwd te worden, kiest de actrice er heel bewust voor het nieuws dan ook niet met de rest van Nederland te delen. ‘Of weet ik veel wat er allemaal over me wordt gezegd.’
Beter luisteren
Inmiddels is het litteken van de operatie ‘mooi genezen’, maar ziet haar borst er volgens Isa wel anders uit dan eerst. Verder leerde deze zware periode haar ook een wijze les. ‘Ik weet inmiddels dat kanker niet meteen een doodvonnis betekent, maar het was voor mij wel een wake-upcall om beter naar mijn lichaam en beter naar mijn gevoel te luisteren.’
