Het was schrikken voor de gasten van vakantiepark De Berckt in Baarlo dinsdagavond. Rond tien uur kregen ze een mededeling van parkeigenaar Peter Gillis. Of ze maar meteen hun boeltje wilden pakken. Want Gillis krijgt geen vergunning van de gemeente Peel en Maas.
Een Duits echtpaar staat voor de gesloten deur bij de receptie van vakantiepark De Berckt en leest met stijgende verbazing de mededeling die in viervoud in het Nederlands, Duits en het Engels op de ramen hangt. ’Wegens omstandigheden is de receptie vandaag gesloten. Excuus voor het ongemak.’
Er staat nog een telefoonnummer vermeld dat alleen ’voor echte noodgevallen’ gebeld mag worden. Ook daar neemt niemand op, weet het stel inmiddels. „We zijn maandag aangekomen voor een vakantie die we hier hebben geboekt. Krijgen we dat geld dan terug? We snappen er niks van. Dit moeten ze toch eerder hebben geweten.”
Op het park zijn de gasten in rep en roer nadat rond tienen dinsdagavond door de parkbeheerder een epistel werd bezorgd dat De Berckt per direct sluit. Wie informatie wil, dient zich volgens de brief bij de gemeente Peel en Maas te vervoegen, want ’die heeft het besluit genomen geen exploitatievergunning te verstrekken en dient in te staan voor de consequenties’, aldus de brief.
Daarmee volgt Peel en Maas het voorbeeld van Maasgouw, dat vorige week besloot Gillis eenzelfde vergunning voor de Heelderpeel te weigeren. De SBS6-realityster wordt verdacht van witwassen en belastingfraude en komt daarom niet door de Bibob, een screening op criminele activiteiten. Overigens weet de Oostappengroep-eigenaar volgens de gemeente Peel en Maas al sinds april dat hij geen vergunning krijgt.
450 euro kwijt
De Duitse Stephanie Freckmann loopt met de telefoon aan haar oor in haar pyjama rond. Zij heeft net vakantie en zou eigenlijk met haar man tot november blijven. Nu is ze halsoverkop aan het bellen waar ze nog met hun grote caravan met voortent terecht kunnen. „Misschien bij Klein Vink of bij de Schatberg”, oppert ze. „Ik hoop wel dat we ons geld hier terugkrijgen. Anders zijn we zo’n 450 euro kwijt.”
Na het nieuws heeft Stephanie slecht geslapen, maar ze heeft zich voorgenomen niet te stressen. „De auto is kapot, dus we krijgen de caravan nu sowieso niet van z’n plek af. En we hebben ons hele hebben en houwen meegesjouwd. Dat moet ik allemaal nog inpakken.” Dat De Berckt dichtgaat, vindt ze heel jammer. „Wij komen hier vaker. Het is hier heerlijk onder die dikke bomen. Nee, dat het zwembad gesloten is, boeit ons niet. Oh, is het dak ingestort? Dat wist ik niet. Op de website staat alleen dat het buiten gebruik is.” Dan besluit ze om haar man maar eens te wekken. „Die maakt zich nooit zo druk.”
Staplaats
Is het leed voor vakantievierders nog te overzien, de klap is harder aangekomen bij de bezitters van een vaste staplaats die elk voorjaar hun stekje opbouwen om het ergens in het najaar weer op te breken. De zeventigjarige Mariet Verblackt uit Belfeld maakt macaroni-salade in haar keukentje dat van alle gemakken is voorzien. Voor de caravan is een gezellig tuintje aangelegd met bloeiende planten en allerlei beelden. Op tafel ligt de brief die de parkbeheerder dinsdagavond heeft afgegeven. „De buren lagen al allemaal in bed, dus kreeg ik ook hun brieven. Ik heb ze toch maar wakker gemaakt. Het was gelijk paniek. Veel mensen moesten huilen. Mijn man is van ellende naar zijn broer gegaan vanmorgen. Die trekt het even niet meer.”
Voor Mariet en haar 77-jarige echtgenoot Martien is De Berckt min of meer hun thuis. „Ik kwam hier vroeger al zwemmen, toen die buitenbaden er nog waren. Dat hier nu helemaal geen zwembad meer is nadat het dak is ingestort, vinden we niet erg. Wij komen hier vooral voor de rust en de gezelligheid. We hebben een bejaardenhuisje in Belfeld. Maar we zijn meer dan de helft van het jaar hier. De kinderen en kleinkinderen komen op bezoek. En je hebt aanspraak. Iedereen op dit veldje kent elkaar. De honden spelen samen. We eten zelfs vaak samen. Daarom ben ik ook die macaroni-salade aan het maken. Maar ik vrees dat het geen gezellige maaltijd meer wordt.”
Terwijl Mariet, die slecht ter been is, nog rustig in haar tuintje een kopje koffie drinkt – „ik kan toch niks afbreken, dat moet mijn man doen” – rijden er steeds meer auto’s het veldje op van vaste gasten die dinsdagavond niet op de camping verbleven, maar een mail met het nieuws kregen. De Duitse Jacqueline komt rechtstreeks van huis en begint duidelijk aangeslagen spullen in haar autootje te proppen. In de caravan zit haar 86-jarige oma, haar ouders hebben aan de overkant een eigen plekje.
Heel de familie is van slag, evenals de rest van de gasten met een vaste plek. Er wordt druk overlegd wat te doen. Niemand weet wanneer ze precies van het park af moeten zijn. Mariet heeft met de gemeente gebeld „en die zegt binnen 24 uur.” Een ander heeft met de parkbeheerder gesproken. „Die zegt uiterlijk zaterdag. We kunnen volgens hem een plek krijgen op Slot Cranendonck, maar dat park is ook van Gillis. Straks gooien ze dat ook dicht. En waar vinden we hier in de buurt nog een plekje? Bij de Heldense Bossen en de Schatberg zijn wachtlijsten van drie jaar.”
Verkopen
Sommige gasten vragen zich af of dat zomaar kan, iedereen eraf gooien. „We hebben voor het hele jaar betaald. En die mensen met die vaste huisjes dan? Er zijn er bij die hier wonen en zelfs een stenen muur om hun chalet hebben gebouwd. Waar moeten die naartoe?” Op het deel met vaste chalets blijkt niemand aanwezig. „Eigenaren zijn aan het werk”, weet iemand. Bovendien staan veel huisjes te koop. „Die hebben de bui blijkbaar voelen hangen. ”
Dat Peter Gillis het beheer van zijn Nederlandse parken onlangs heeft overgedaan aan Brabander Matthijs Stevens, die ook nog een aanvraag voor een exploitatievergunning heeft lopen, weten de meeste gasten wel. Maar ze hebben er weinig fiducie in dat Stevens wél zo’n vergunning krijgt. „Dat is toch die advocaat van Gillis? Dat lukt nooit. Gillis zal De Berckt nu wel moeten verkopen. Maar tegen de tijd dat er wellicht een nieuwe eigenaar komt, is de loop hier weg. Dan komen mensen echt niet meer terug.”
