Deborah Prum heeft in haar leven twee bijna-doodervaringen doorgemaakt — momenten die haar kijk op leven en dood voorgoed veranderden. In een openhartig gesprek met LADbible deelt ze wat ze heeft gezien, gevoeld en hoe deze ervaringen haar angst voor de dood volledig hebben weggenomen.
Wat gebeurt er na de dood?
Het blijft een van de grootste mysteries van het leven: wat gebeurt er wanneer we sterven? Hoewel niemand het met zekerheid kan zeggen, geven bijna-doodervaringen soms een glimp van wat er mogelijk aan de andere kant is. En hoewel die ervaringen sterk uiteenlopen — van visioenen van een ‘hel’ tot vredige bloemenvelden — delen ze vaak een gevoel van rust, schoonheid en een tijdloos besef van zijn.
Twee ingrijpende momenten
Deborah beleefde haar eerste bijna-doodervaring na de geboorte van haar zoon. De tweede vond plaats tijdens een auto-ongeluk met haar man. Beide momenten lieten diepe indruk op haar achter.
“Het voelde alsof ik in een vat met gele pudding terecht was gekomen,” vertelt ze. “Maar het was niet onaangenaam — het was juist rustgevend. Ik was volledig omringd door een zachte, gele gloed.”
Ze beschrijft hoe ze tijdens die ervaring elk gevoel van identiteit verloor, maar juist een diepere verbondenheid voelde: “Ik ervoer een enorme rust en een stille vreugde. Het voelde alsof ik thuiskwam op een plek die vertrouwder was dan waar dan ook.”
Geen tijd, geen angst
Deborah vertelt dat ze geen enkel besef van tijd had tijdens haar ervaring. “Ik had geen idee of ik daar een minuut of een eeuw was. Op een bepaald moment hoorde ik iets — een stem die leek op die van mijn man.”
Niet lang daarna werd ze wakker. Haar man vertelde haar dat ze drie tot vier minuten buiten bewustzijn was geweest. “Ik voelde me schuldig, want ik wilde eigenlijk niet terugkomen. Ik wist niet waar ik was, maar ik wist wel: dit voelt beter dan wat ik ooit heb gekend.”
Vrede met het einde
Sindsdien is haar angst voor de dood volledig verdwenen. “Een van mijn grootste angsten was altijd dat ik alleen zou sterven, of verlaten zou worden. Maar dankzij deze ervaring weet ik: ik ben niet alleen, en ik hoef niet bang te zijn.”
Deborah’s verhaal is er één van velen, maar haar woorden bieden troost aan wie bang is voor het onbekende. Haar bijna-doodervaring heeft haar niet alleen veranderd, maar laat ook een glimp zien van wat er misschien wacht — een plek van rust, licht en thuiskomen.
