Marco Borsato’s advocaat, Geert-Jan Knoops, blijkt privé weinig affiniteit te hebben met de muziek van zijn cliënt. In een openhartig interview met het Algemeen Dagblad laat de topadvocaat weten dat Nederlandstalige popmuziek hem koud laat. “Daar ben ik niet zo van,” zegt hij met een glimlach. “Ik zet liever Schumann op.” Een verrassende bekentenis, gezien zijn rol als verdediger van een artiest die bekendstaat om gevoelige ballads en romantische meezingers.
Of Borsato’s muziek thuis ooit door de speakers klinkt? Knoops is duidelijk: “Nee. Klassieke muziek heeft mijn voorkeur. We hebben helaas weinig tijd voor concerten, maar laatst nam onze jongste zoon ons mee naar een prachtig pianoconcert van Schumann in het Concertgebouw.” Waar Borsato zingt over dromen die bedrog zijn, verkiest zijn advocaat dus liever een vleugel dan een meezinger.
Tegenvuur in de media
Intussen is de zaak rond Marco Borsato volop in beweging. Bekende Nederlanders als misdaadjournalist John van den Heuvel en illusionist Hans Klok uiten stevige kritiek op de verdedigingsstrategie. Van den Heuvel noemt die ‘trainerend’, terwijl Klok het ‘dom’ vindt dat de zanger zich niet fel verdedigt – à la Danny de Munk. Knoops blijft echter overtuigd van het belang van de zaak: “Ik denk dat dit een grote en spannende zaak wordt.”
Naast de juridische strijd voert Knoops ook het maatschappelijke debat. Hoe ver mag iemands verleden reiken? En moet iemand na het uitzitten van een straf levenslang worden gestigmatiseerd? “Zelfs als Marco veroordeeld wordt, moet iedereen zijn muziek kunnen blijven draaien, vind ik,” zegt hij. Hij vergelijkt het met de zaak van Ernest Louwes, die ondanks een moordveroordeling volgens Knoops weer als advocaat zou mogen werken.
Tweede kansen
De kern van zijn betoog: mensen verdienen een tweede kans. “Waarom zou je iemand de rest van zijn leven blijven belemmeren als hij zijn straf heeft uitgezeten?” Een standpunt dat niet overal op bijval zal kunnen rekenen, maar waar de advocaat duidelijk pal achter staat.
